yazıyla üç

18 Temmuz 2012 Çarşamba
geçenlerde kendime rastladım. markette içki reyonunda. demek ikimizde aynı yerden alışveriş yapıyorduk. bugüne kadar nasıl karşılaşmadık dedim, oysa eski sevgilimle bile burda karşılaşmıştım, ki kendisi şu an ölü. cevapsız kaldı söylediklerim. bomonti dedim ne zamandır içmiyorum birkaç tane alıp tuzlu leblebi ile içeriz dedim. bir ölü gibi sustu gene. bu sefer döndü bir ölü gibi baktı. biraz yaklaşsam bir ölü gibi kokacağımdan korktum. kendimden korktum ve kaçtım. eve gittim bira almadan. suyun altına girdim. bir şelalenin dibinde yaşamanın en güzel yanı bu dedim. evde her şey unutulur. her şeyden önemlisi "şimdi evime girsem bile biraz sonra çıkabilirim mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim ve mademki sokaklar kimsenin değil." demişti şair. aklımın içi olmayanların varlıklarıyla dolu. bana en büyük sürpriz kendimim.

2 yorum:

Unknown dedi ki...

Bu durum çok hoşuma gitti. İkinci bunu okuyorum. Sanki ben olmuşsun gibi ya da benim devamım ya da başlangıcım. Benden iyi yazdığın için alamadığın o biranın içinde boğulsan diyorum.

la petite mort dedi ki...

bir bira yokki ben onu almadım diye darılsın bana. nasılsa gider alırım gene.