azil

26 Nisan 2014 Cumartesi
yarın bir kitabı bitirmeyi düşünüyorum. nargile içerken bitirmeyi düşünüyorum. ancak iyi nargile yapan bir yere ihtiyacım var. okuma yazma bildiğimi yargılamayacak kimselerin olduğu iyi nargile yapan bir yer. mesafesi çok uzak olmamalı. yürüyerek gidebileyim yahut araçla da gidersem trafiğe  girmeyeyim. ancak neresi öyle bir yer bilemiyorum. çok yaşayınca aynı yerde, sabit bir yerim yoksa hepsi birbirinin aynısı. vay amına koyayım buralarda böyle bir yer mi vardı ya diyecek bir adresim yok.
selamlar, teşbih bir abartı sanatıdır. istanbulun bazı yerleri çok güzeldir.

9 yorum:

Unknown dedi ki...

kitabı beğendin mi ?

la petite mort dedi ki...

tam da şu anda beğenmekteyim

Adsız dedi ki...

istanbulda o tabiri kullanabileceğin bir çok yer var sanırım. ben de yeni yeni keşfediyorum şehri :)

la petite mort dedi ki...

aslında kentlerle duygusal bağ kuramıyorum, ama güzel güzel dememek kendime saygısızlık.

iyi keşifler bu arada, epeyce vaktini alır.

Adsız dedi ki...

la petite,
ben doğduğumdan beridir buradayım.
ama türkiye'de gezmediğim şehir pek az.
doğu hariç, orayı pek tercih etmiyorum. ulaşım falan sıkıntı oluyor. faşizan bi tutum yok tabii :)
duygusal bağ desen hiçbiriyle yok. olmadı da. aylaklığımızdan mıdır nedir bilemiyorum ama
böyle insan hep yaşadığı semtte işte sabah evden çık, okula yahut işine git, akşam gel.
bunları yapınca sanki oyundaymış gibi hissediyor kendini. ve oyunun haritası buraya kadar sınırlı gibi.
istanbula gelince nedense bir rahatlıyorum. yani yolların kenarına bıraksalar beni evime ordan yürüyerek gidebilirim.
burada büyüdüğümden midir bilmiyorum ama.
böyle keşfetmediğim birçok yer var. istanbulda gezdiğim 2 ilçe var şuan. diğerlerini tam olarak bilmem bile.
o derece.
kalsın istiyorum biraz.
yarın lazım olur hesabı.
belki birileriyle beraber gezeriz biliriz oraları. kim bilir.

bir şeyler yazdım ama. okumadan yazdım. öyle işte.
canını sıkacak bir şey söylemişsem şayet, affola.

e.

la petite mort dedi ki...

yok e. canım sıkacak bi şey dememişsin. neden diyesin ki hem. neden sıkılsın ki hem.
şehirlerle mekanlarla hatta şahıslarla bile duygusal bağ kurmakta zorlanan birisi olarak bir şehre tapınmak bana göre değil. insanın kendini özgür hissettiği yerleri severim. özgürlük hissi taşlardan denizlerden ağaçlardan bağımsız. güncel bir köle de olsam bu şehirde kendimi özgür hissediyorum. yoksa her zaman derim istanbul küçük şehir. yaşam alanı çok kısıtlı insanların. birlikte gezecek birisini bulsam da gezmezdim belki konuşmayı tercih edeceğimden.

Adsız dedi ki...

benim canım her şeye sıkılır ya ondan öyle demişimdir. ay haylaz ruhum yine iş başında.

işte bak ben de buna getiriyorum. nedense bu şehirde özgür gibi hissediyorum kendimi. halbuki daha 2 ilçe biliyorum bilmem kaç sene olmuş yahu.

dediğin gibi.
ben de o kadar çok sessiz kaldım ki artık biraz olsun başkalarıyla konuşmak istiyor canım. ondan ötürü hiç de macera aramıyor gönlüm.

la petite mort dedi ki...

o ilçeler sultanbeyli ve ümraniye değilse zaiyat yok.

Adsız dedi ki...

değil, vallaha değil :)))