içinde derin manalar barındıran yazı

dünya joe satriani'ye ismiyle hitap edenlerin yaşadığı bir yer. merhaba joe, naber? (çn. hi joe, what s up?) joe ekmeğine reçel süreyim mi? (çn. joe would u like to get some jam on your bread?) cumaya neden gelmedin joe? (çn. why didn t u come to friday?)
bazılarının ilahı olan joe satriani'ye bunları diyen insanlar var, o yüzden kimse joe satriani'yi büyütmemeli. ebeveynleri ya da bir başkası onu büyütmüş. wikipedia ya da başka bir kaynakta hakkında çocukluğu hakkında bilgi alabilirsiniz diye düşünüyorum. asıl mesele joe bir yetişkin olunca da kendi ayakları üstünde durmayı öğrenmiş. joe'yu hayata karşı güçlü duruşu için takdir ediyorum.

bir zamanlar sadece uçak fobisi yüzünden jefferson airplane dinleyemeyen bir arkadaşım vardı. 70li yılların sonunda ağrı'nın bir dağ köyünde yaşayan bu arkadaşımın jefferson airplane dinleyemediğini nasıl keşfettiğini ve uçak fobisini nasıl geliştirdiğini kendisine hiç bir zaman soramadım. köyünden sadece ikinci cihan harbi esnasında çıktığını da düşününce ufkunun genişliğine verdim. uçak fobisinin 1974 yılında thy'nin paris'te çakıldığı haberini ajanstan dinlemesi nedeniyle olduğunu sanıyorum. ancak jefferson airplane konusunda hala bir fikrim yok. aslında var bu bilgiye vakıf olmadığı için dinleyemiyor olabilir. bunu kendisine sormalıydım. ancak hem yetmişler hem de ağrı çok uzakta kaldı. bu kadar engel varken, bu arkadaşımın ölmüş olması bir detaydan öte değil.

not: bu yazı tüm havacılık tarihinde kaza sonrası hayatını kaybeden tüm kabin ekipleri için yazılmıştır.