paranormal şeyler

anlık bir şeydi. ses gitti, ışık söndü, muazzam bir boşluk. uzay böyle bir şey mi anne diye sordu bir çocuk. çocukla birlikte ses geldi, ışık da geldi. bize, o esnada bulunan herkese, bahşedilmiş o hiçbirimizin ne olduğunu anlamadığı büyük sır bir çocuğun tek bir sorusuyla sonlandı. ben de herkes gibi o anlık muhteşem hissiyatın şokunda olduğumuz halde çocuğa kızmaktan alıkoyamıyordum kendimi. bir çocuk hayatımın en mucizevi deneyimlerinden birisini mahvetmişti. neden olduğunu, nasıl olduğunu anlamak için geri geri gittik. fakat o anlık şeyi tekrar edemedik. birbirini tanımayan onca insanın yaşadığı ve tekrar yaşamak için pek çok şeyi feda edeceğinden emindim. hepimiz emindik. elimizdekini çalan çocuk da bunu yıllar sonra fark edecekti. öyle bir anımız tekrar olmadı, olmayacaktı. belki ölüm böyleydi. onu da ölmeden bilemezdik.