kaderli yazı

20 Ekim 2015 Salı
o her zamanki sakin ve ifadesiz haliyle bir roman karakterini andırıyordu. hangisi olduğunu okuyanlar biliyordu. oysa çok yorgundu, vücudunda bazı yerler ağrıyordu. bir önceki gece sokaktaki serserilerden yediği dayakla ilgisi var mıydı yok muydu bu ağrıların sorgulamadı. diğer binlerce şeyi de sorgulamadı. sadece dinlenmek istiyordu, uyumak ve ertesi sabaha kalkmamak. çok büyük olasılıkla kalkacaktı ama olsun alışmıştı sabah kalkmaya. özellikle de sabah kalkmamayı umduğu gecelerde. bir gece belki diyordu. içinden bir sabaha kalkmamak kaderimse o gecenin olmasına kim engel olabilir ki diyordu. bir gün onu bırakıp giden sevgilisine de aynı şeyi söylemişti. sen benim kaderimsen benle olmana kim engel olabilir ki. gitmişti sevgilisi. kaderi değilmiş.

0 yorum: