devamı de'nin

son okuduğum kitap el yazması bir yalnızlıktı
o el ki parmaklarından al al kanlar damlıyordu
o al ki yalnızdı
kağıda düştükçe iz bırakıyordu
o iz ki bir parçasını kurtarıyordu elin alının
o parça ki ağlıyordu gidenler için
o gidenler ki yalnızlıklarına koşarken tekrardan
kağıtta kalan iz için mutluydu
o kağıt ki ne aşklar gördü ne başka bir şey
ilk gördüğü, tek gördüğü, tek göreceği
o elin alının izinin parçasının gidenlerinin bıraktığı yalnızlıksızdı
o kağıt ki hiç bir şey görmeden aşkı gördü
aşık olundu
aşık oldu...