insan hayatındaki seçimler üzerine bir yazı

puzzle yapıyorum, kafamı boşaltıyorum. dolu olmayınca kafa daha güzel ama daha zor boşalıyor. hani şişenin dibinde bir kaç damla su kalır, tepetaklak devirsen de şişeyi umursamadan su, aheste aheste akar ya; işte öyle güzel boşaltıyorum. cumartesi gecesi kesintisiz bir uyku çektim, ne güzel uyumuşum anlatılmaz. seçtiğim puzzle ilk günden beri almak istediğim puzzle. beğendiğin şeyi almak önemli pazılda. pazli ali efendi "yapıbozumculuk üzerinde post modern denemeler" adındaki puzzleseverlerin başucu eseri diyebileceğim kitabında der ki: ister yoksul ister fukara yemekten sonra yap bir educa. üstadı tam dinlemiyorum, ravensburger puzzle yapsam da kırılmamıştır diye umuyorum.