şairler ve ölümler üstüne gerçeklikler (altına)

8 Ocak 2012 Pazar

hayatım 2010'da bitmiş. zaten 2009'da ölüm düşmüş müydü neydi? biliyordum hayatımın 2010'da biteceğini. neyse hafta içleri istediğim saatte uyanabildiğim son günler 2010'daydı. ve 2010'un gelişi 2009'dan belliydi. bir insanın uyanması gereken saatleri söyledikleri anda o insan ölmüş sayılıyormuş. o insan benim. ben bir insanım.

umarım mayalar haklıdır ve 2012 büyük olaylara gebedir. en azından felaket sonrası işe gitmek için erken kalkmaya gerek yoksa kıyamet hiç de fena değil.

aklıma geldi yazayım:

öteki dünyada, akşam vakitleri
fabrikamızın paydos saatinde
bizi evlerimize götürecek olan yol
böyle yokuş değilse eğer
ölüm hiç de fena bir şey değil.

4 yorum:

Yasemin Kokulu Bir Hayat dedi ki...

ölmediğimiz için öbür dünyada ne var bılemıyoruz,her canlı ölümü tadacaktır hayırlı ölmek nasip olsun.

la petite mort dedi ki...

buyur burdan yak o zaman.

http://nedensizveben.blogspot.com/2009/02/kendisine-gelen-hediyeyi-acan-adamn.html

Alice dedi ki...

İnsanın uyanması gereken saatler, çocuk olmaya karar verdiği gün söylenmeye başlanıyor. Yaşlanmaya karar verdiği gün de bitiyor. Önemli olan bu süreç de, doğru uyanman gereken saatleri söyleyen insanlar. (bence) ve mesela bana bu zamana kadar kimse "doğru" uyanmam gereken saati söylemedi. Tez vakitte doğru saatlerde uyanabilmek dileği ile!
Bu da benden:
http://www.youtube.com/watch?v=qXYLBq3b_sg&feature=share

la petite mort dedi ki...

reklama inanma reklamsız da kalma. bu mutlu günümüzde sizleri de aramızda görmekten kıvanç duyarız.